Er zijn 90 toeschouwers online.
VCK 1 kampioen, seizoen 1957-1958. Staand vlnr: Sjaak van Breda, Jan Luteijn, Piet de Potter, Toon Smid, Karel Bömer, Jan Koene, Jaap Bimmel. Zittend vlnr: Piet Hollebrandse, Chris Flipse, Ko Simonse, Piet van Breda, Jan Wisse, Piet de Jonge.
Gepubliceerd op zondag 15 september 2024 17:00
| Clubgenoten, nog een laatste toevoeging aan mijn verhaal; Ik heb in het begin van dit jaar overwogen me te kandideren voor de functie van voorzitter. Gelet op mijn leeftijd een hilarisch voorstel. Terecht !!!!! Net zo vreemd als onverteerbaar dat een bloeiende voetbalvereniging als VCK - met een ledenbestand van meer dan 450 - nog steeds geen voorzitter c.q. voorzitster heeft. Wie staat er op??????? |
Clubgenoten;
Inmiddels weer ettelijke jaren geleden liep ik bij mijn betreden op de Stoofwei onze welbekende clubkok (en dat niet alleen) - verenigingsman Sjaak Jobse tegen: "Hé Jan, wanneer schrief je nog eens een stikje"? Nou Sjaak, het komt er aan. En dat zal naar alle waarschijnlijkheid ook wel de laatste bijdrage van mij worden op de site van VCK!!!!!!!!
Nog één keer een terugblik hoe de Wisse - dynastie een onderdeel vormde van het ledenbestand van de Koudekerkse voetbal club. Mogelijke bekende feiten kan ik helaas niet vermijden, maar dat moet men maar voor lief nemen. Moeder had haar zinnen gezet -na de geboorte van drie zonen - op een meisje. Naast de nazaten met een slurfje was haar ideaal toch nog een nakomeling met een gleufje te omarmen. Maar......... in plaats van haar gedroomde wens een Hendrika op deze aardbodem te knuffelen, werd het Henk. Met als conclusie: Alles in het leven is niet stuurbaar!!!!!!!!!!!
En zo gingen de vier broers Wisse met een groot onderling leeftijdsverschil het leven in: Ko (1926), gevolgd door Jan (1935), vervolgens Piet (1941) en Henk (1943) sloot de rij. Alle vier hebben we tot de ledenadministratie van VCK behoort. De twee oudsten hebben, hoewel het leeftijdsverschil het grootst is wel samen in de hoofdmacht gespeeld. Een opmerkelijke constatering. Piet was duidelijk dus een laatbloeier. Op dertigjarige leeftijd besloot ik een andere, meer dienende rol binnen de club te gaan vervullen.
Ik trad toe tot de T.C. en ging de jeugd - na het volgen van een trainerscursus te Goes - trainen.
Na de geboorte van mijn kinderen - zoals bekend was Pietjan een Downkind - deed ik vanwege zijn zorg en opvoeding een stap terug. Een langdurige pauze kondigde zich aan.
In 2012 besloot ik als rustend lid terug te keren naar de club waar ik zoveel goede herinneringen aan bewaar. Ik denk dat er maar weinig levende leden kunnen zeggen c.q. schrijven dat ik op alle voetballocaties in Koudekerke gespeeld heb. Begonnen als junior aan de Biggekerkse straat (weiland Piet Kodde), vervolgens in de hoofdmacht met broer Ko op de locatie aan de Gerbrandystraat (weiland Joost Vos) en terug te keren naar het sportcomplex wat later de naam DE STOOFWEI zou krijgen. Op alle drie de velden staan de noppen van mijn schoenen geprint. Nooit gezien of geroken????? Jammer. Het kunstgras heb ik uiteraard gemist, maar was voordien bedekt met graszoden.
En wat heeft mijn voetbalcarrière me zoal geschonken????? Hier mijn antwoord: In mijn beleven ontzettend veel. Naast de spelvreugde met de ups en downs die daarbij horen, de kameraadschap, de opbouw van de club met zijn vele facetten !Ik denk hier vooral aan de beginjaren op een knollenveld waar de belijning, het ophangen van de doelnetten, het opruimen van dierlijke uitwerpselen etc.etc. door de leden gedaan moesten worden. Het houden van een bazar om de clubkas te spekken. De totoformulieren voor broer Ko iedere vrijdagavond per fiets naar het KNVB- bureau in MIddelburg brengen.
De bouw van het eerste kleedlokaal (het latere domein van Johan Vos), waar ik een snelcursus bouwkunde volgde. Met de opgedane kennis heb ik later gebruikt om zelf mijn huis te verrijken. De opbouw van de club heeft zowel sportief als karaktervormend zijn sporen duidelijk nagelaten. En daar kijk ik met heel heel veel genoegen op terug. Ik voelde me wel een beetje een bruggenbouwer. Zo herinner me ik nog als trainer een voorval met de jeugd. Jacob Sinay (een Zuid-Molukker) liep een botbreuk op. Om ons medeleven te tonen zamelden we wat centjes bij elkaar tijdens zijn revalidatie-periode. We kochten van de ingezamelde munten voor hem een spel. Het werd MONOPOLY. Een delegatie bracht het naar zijn huis. Of hij er rijk mee geworden is, is me niet bekend.
In 2012 keerde ik als rustend lid terug en begon - naast wat wedstrijdbezoek - wat redactioneel werk aan te leveren, hoofdzakelijk van historische aard. Helaas gaat de mobiliteit achteruit en het lopen verloopt moeizaam, waardoor het steeds lastiger wordt om de wedstrijden te gaan bezoeken. Ook het stijgen der jaren gaat mee tellen en de klimatologische omstandigheden drukken ook hun stempel om de Stoefwei met een bezoek te vereren. Thans breng ik op een steenworp afstand van onze woning vaak een bezoek aan het knusse Theater De Verwachting in de Dorpsstraat te Ritthem. Allerlei beginnende artiesten brengen de nodige ontspanning in diverse vormen. Humor - ironie - satire - zang - muziek; Ik geniet ervan. Vaak een gezellige nazit met een drankje en een gratis bitterbal. Wat wil de mens nog meer. Een spreuk uit een oude schoolagenda ben ik nooit vergeten:
HUMOR IS DE ZWEMGORDEL OP DE STROOM DES LEVENS!!!!!!
Tenslotte DE STOOFWEI - DE STOOFWEI, waar ooit de koeien van boer Krien Verhage uit de Schuttestraat graasden en gemolken werden en de schoolmeisjes in de lente in hun jeugd een bloemenkrans van de aldaar groeiende madeliefjes vlochten en waar ik met leeftijdgenoten in de oorlogsjaren tussen de barakken van de Duitse Bunkerbouw Organisatie TODT ook hutten bouwden en waar tenslotte rond het jaar 1955 begonnen werd met de aanleg van een sportcomplex. Door vertrek van genoemde landbouwer naar de Noordoostpolder, kocht de gemeente Koudekerke onder de bezielende leiding van burgemeester Dregmans de bestaande weilanden op om de sportvoorziening in het dorp op een hoger plan te brengen. En zo ontwikkelde zich in de loop der jaren een sportcomplex waar de jeugd zich naar harte lust kan uitleven in de beoefening van hun geliefde sport: VOETBAL!!!!!!
Was mijn vondst van mijn RELIKWIE (het gevonden kleppertje - een kinderspeeltje) niet de voorbode van een groter sportgebeuren op de Stoofwei. Het zal - zo is me beloofd - een plekje krijgen in het nieuw te bouwen clublokaal. Zal ik het nog meemaken??????
Dit keer onderteken ik mijn artikeltje met:
Met welgemeende groeten;
Jan Jacobus Wisse; geboorte datum: 10 september negentien vijfendertig. Dit laatste moet ik de laatste tijd vaak benoemen; als jullie begrijpen wat ik bedoel. Het gaat jullie allen goed. Adieu!!!!
